-کودکانی که با شیر مادر تغذیه نمی شوند بیشتر در معرض کمبود آهن و کم خونی قرار می گیرند. شیر مادر هر چند از مقدار کم آهن برخوردار است، اما آهن آن قابلیت جذب بالایی دارد.
-نوزادانی که از شیر مادر تغذیه کرده ولی پس از 6 ماهگی نیز از غذاهای مکمل حاوی آهن استفاده نکرده اند.
-شروع نکردن به موقع تغذیه تکمیلی و یا نامناسب بودن غذای کمکی از دیگر دلایل بروز کمبود آهن در کودکان است.
-نوزادانی که وزن آنها هنگام تولد کمتر از 2500گرم است و یا کودکانی که بیش از 3 هفته قبل از موعد مقرر متولد شده اند ممکنست از 2 تا 3 ماهگی نیاز به آهن داشته باشند.
-ابتلا مکرر به بیماری های عفونی به ویژه بیماری های شایع دوران کودکی نیز زمینه را برای بروز کمبود آهن در کودکان به علت کاهش اشتها، دریافت ناکافی آهن، و اختلال در جذب فراهم می کند.
-کودکان 2 تا 5 ساله نیز به علت ابتلا به عفونتهای شایع دوران کودکی مانند اسهال و عفونتهای تنفسی و آلودگیهای انگلی با خطر ابتلا به کمبود آهن روبرو هستند. کم خونی و کمبود آهن در دو سال نخست زندگی تاثیر جبران ناپذیری بر رشد و تکامل کودک دارد.
-نوزادانی که در سال اول تولد شیرگاو مصرف میکنند و به آن آلرژی دارند به شدت در معرض کم خونی قرار دارند.
-تغذیه طولانی مدت با شیشه شیر کودک را در معرض ابتلا به فقر آهن قرار میدهد.
-کودکی که بلافاصله قبل یا بعد از شیر، آهن مصرف میکند در معرض ابتلا به کم خونی فقر آهن است. بهتر است نیم ساعت قبل و بعد از قطره آهن، شیردهی انجام نشود.
-برای رشد و تکامل کودک باید مقدار ثابتی آهن در رژیم غذایی‌اش وجود داشته باشد.
منبع خبر:کانال تلگرام دکتر مهدی نیکجو
